Καθηγητής Πολυτεχνείου. Γεν. 1903 εν Χαλκίδι. Υιός του Νικολάου υπ’ αριθμ. 13, Έγγαμος, τέκνα εν.
Σπουδαί: Απεφοίτησε του Ε΄ Γυμνασίου Αθηνών 1919. Εισήχθη εις την Σχολήν Πολιτικών Μηχανικών Ε.Μ.Π. και απεφοίτησεν πρώτος 1925. 1925-29 και 1936-40 μηχανικός εις Σ.Ε.Κ. 1929-1936 μηχανικός εις εταιρίαν «Προμήθεύς». 1940-52 Προϊστάμενος γραφείου στατικού ελέγχου κατασκευών εις Πολεοδομικόν Γραφείον Αθηνών. Τω 1948 ανηγορεύθη υφηγητής εις την έδραν του Σιδηροπαγούς σκυροδέματος. Τω 1950 εξελέγη τακτικός καθηγητής εις την έδραν Δομικής Μηχανικής Πολυτεχνείου Αθηνών.
Από 1948 Καθηγητής εις την Σχολήν Τεχνικής Εκπαιδεύσεως αξιωματικών μηχανικού. Διετέλεσε καθηγητής Μηχανικής Σχολής Δοκίμων (1947-50). Γενικός Διευθυντής επαγγελματικής εκπαιδεύσεως Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων 1959. Μέλος διεθνούς Ενώσεως Γεφυροποιών, αμερικανικής εταιρίας πολιτικών μηχανικών και αμερικανικής γεωγραφικής εταιρίας, αρχαιολογικής εταιρίας Αθηνών. Αντιπροσώπευσεν Ελλάδα εις το 2ον Διεθνές Συνέδριον Εδαφομηχανικής Ρόττερδαμ (1948) και Πολυτεχνείον εις το 4ον Διεθνές Συνέδριον Γεφυροποιΐας (Καίμπριτζ 1952). Μετέσχε πολέμου 1940-41 ως έφεδρος σημαιοφόρος.
Βιβλία: «Ωπλισμένον σκυρόδεμα (1938 β΄ έκδοσις 1956). «Το σκυρόδεμα με αρχικάς τάσεις» (1948). «Η επιρροή της ελαστικότητας του σκυροδέματος και του χάλυβος, επί της αντοχής των εξ ωπλισμένου σκυροδέματος διατόμων» (1951).
Παράσημα: Αργυρούς Σταυρός Φοίνικος μετά ξιφών, μετάλλιον πολέμου 1940-41. Διεύθυνσις: Γ. Σ/ριου 149, Αθήναι.

Υιός του υπ’ αριθμ. 16. Μήτηρ του είναι η Χαρίκλεια (Λιλίκα) I. Γιαμαρέλλου γεννηθείσα εν Αμφίσση (1909). ο πατήρ της Ιωάννης Γιαμαρέλλος (1866 – 1933) διετέλεσεν Εισαγγελεύς εφετών, Βουλευτής και Υπουργός εγεννήθη εν Βιτρινίτση της Δωρίδος και η μήτηρ της Αικατερίνη Ηλία Ξηρού (1880) εν Αμφίσση Παρνασσίδος ένθα επολιτεύετο ο αδελφός της Ιωάννης επανειλημμένως διατελέσας Βουλευτής και Νομάρχης. Απεφοίτησε του Γυμνασίου του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών μέ βαθμόν 17 9/11 μεταξύ των πρώτων τω 1952.
Εισήχθη κατόπιν εισιτηρίων εξετάσεων μεταξύ των πρώτων εις την Ανωτάτην Σχολήν Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ τω 1952. Απεφοίτησε δε δεύτερος με βαθμόν 8,04 (Λίαν Καλώς) τω 1957 ελθών πρώτος εις τας επαγγελματικάς εξετάσεις.
Υπηρέτησεν εις την Αεροπορίαν ως Αρχισμηνίας και Ανθυποσμηναγός.
Την 24ην/4/59 ανεκηρύχθη Διδάκτωρ Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ με βαθμόν λίαν καλώς. Η διδακτορική του εργασία ήτο «Εύκαμπτα ή δύσκαμπτα επιστρώματα αεροδρομίων εν Ελλάδι». Επιμελητής ΕΜΠ εις την έδραν της Σιδηροδρομικής (1958).

Υιός του υπ’ αριθμ. 16 αδελφός του υπ’ αριθμ. 18, απεφοίτησε του Γυμνασίου του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμόν 17 2/11 μεταξύ των πρώτων τω 1956.
Εισήχθη κατόπιν εισιτηρίων μεταξύ των πρώτων εις την Ανωτ. Σχολήν Πολ. Μηχανικών ΕΜΠ τω 1956. Ερχόμενος πρώτος κατά τας τμηματικάς εξετάσεις.

Υιός του υπ’ αριθμ. 17. Εγεννήθη τη 20/10/1938. Μήτηρ του είναι η Πηνελόπη Βαλτινού (περί οικογενείας Βαλτινού, ίδε Βίοι παράλληλοι: Γούδα). Απεφοίτησε του Αμερικανικού Κολλεγίου Ψυχικού πρώτος με βαθμόν 19 ½.
Εισήχθη κατόπιν εισιτηρίων εξετάσεων πρώτος εις την Ανωτ. Σχολήν Μηχανολόγων Ε.Μ.Π. τω 1957 μετεγράφη το αυτό έτος εξ αρχής εις την Αν. Σχολήν Πολιτικών Μηχανικών ερχόμενος πάντοτε πρώτος κατά τας τμηματικάς εξετάσεις.